#Shoe story

Deze tag ken ik al een tijdje van youtube en vond het toch wel heel leuk om ook op mijn blog te zetten. Omdat het geen filmpje is heb ik besloten om een stukje over één paar schoenen te doen, dan is het niet te lang en kan ik er altijd nog eentje doen. ;)
Dus daarom: het verhaal achter mijn gouden schoenen (omdat hier zo vaak naar gevraagd wordt; hoe heb ik deze ooit kunnen kopen?!)

treinreisje Duitsland

Nu inmiddels alweer drie uur in de trein en een overstap verder krijg ik steeds meer zin in mijn lange week weg naar het huis van een vriendin van mij.

Bomvol van alle snoepjes, maaltijden, koekjes en andere snacks schrijf ik dit bericht aan een tafeltje dat wel een kilometer verder lijkt te staan.

Omringd door Duits (jaja, met een 7,2 voor mijn luisterexamen versta ik hier nog een deel van ook) zijn wij halverwege onze lange treinreis naar haar huis, maar het is allemaal best te doen; veel eten, muziek luisteren en mensen observeren is zo slecht nog niet..

Toekomstdingen.

Na drukke weken op school en veel lopende projecten heb ik toch weer wat leuke dingen op de planning staan: over twee weekjes ga ik naar de familie van een vriendin in Duitsland en in maart (EINDELIJK) het concert van The Script!

Uitkijkend naar (en sparend voor) deze super leuke dingen ben ik ook weer gaan kijken naar opleidingen, want tja heel leuk als alle projecten eindelijk afgerond zijn en ik mijn diploma in de pocket heb, maar dan..?!

24-11, wat was je mooi.

Wat was dit een heerlijke dag.

Het begon met lekker uitslapen (door een foutje, maar dat betekend niet dat ik er niet van kon genieten C: ).
Na lekker te hebben gedoucht en een bakje koffie met m'n moeder te hebben gedronken, ben ik langzaam aan naar de Hogeschool Utrecht gefietst om hier een dagje te 'proef-studeren'.
Nou bummer! Dat hadden ze niet verwacht..
Na in wat lessen gedropt te zijn en enkele uurtjes voor me uit staren ben ik weer naar huis gegaan om me klaar te maken voor een concert waarvan ik nooit had gedacht het ooit mee te maken:
Het concert van Slash feat. Myles Kennedy & The Conspirators.

Verjaardag en nog wat.

Oeps, dat is al wel heel lang geleden..

Tuurlijk heb ik een goed excuus bedacht: instapeisen en tentamens.
En ik weet dat ik hiermee alles goed heb gepraat, dus dat is fijn.

Maar tentamens is niet het enige wat mij deze week bezig hield, ik was namelijk ook nog jarig. En dan ook niet zomaar jarig maar ik bereikte (eindelijk) de leeftijd dat ik voor de wet volwassen ben en de bom van zorgverzekeringen, belastingen en zelfstandigheid barste.

Jarentachtigpop, r&b en indierock door elkaar

Met een lichte hoofdpijn en een grote hoeveelheid slaaptekort was ik (rond een uurtje of acht/half negen) toch maar m'n bed uitgerold, wetend dat een vriendin van me rond half tien alweer voor de deur zou staan.

En dit alles voor een concert van een band waarvan ik, voordat ik de kaartjes had, nog nooit een liedje had geluisterd.
Maarja, het klonk leuk en ik had ook wel weer zin in een concert. (Deze kaartjes had ik eerder dan die van the Maine)

Dus op 4 oktober ging ik met een zenuwachtige vriendin en een tas vol drinken rond een uurtje of half tien richting Tivoli Utrecht waar de deuren pas om 19.30 open gingen...

heel veel liefde.

Na een hele dag school, uren voor m'n kledingkast en spiegel en minimaal twee maanden van achtbaankriebels in m'n buik was het eindelijk zo ver; het concert waar ik bijna drie jaar op heb gewacht: het concert van the Maine.